327- تفاوت رحمان با رحیم

مشهور در ميان گروهى از مفسران اين است كه صفت «رحمان» اشاره به رحمت عام خداست كه شامل دوست و دشمن، مؤمن و كافر و نيكوكار و بدكار مى‏باشد، زيرا «باران رحمت بى‏حسابش همه را رسيده، و خوان نعمت بى‏دريغش همه جا كشيده».

ولى «رحيم» اشاره به رحمت خاص پروردگار است كه ويژه بندگان مطيع‏ و صالح و فرمانبردار است. و تنها چيزى كه ممكن است اشاره به اين مطلب باشد آن است كه‏ «الرَّحْمنِ»* در همه جا در قرآن به صورت مطلق آمده است كه نشانه عموميت آن است، در حالى كه‏ «الرَّحِيمِ»* گاهى به صورت مقيد ذكر شده كه دليل بر خصوصيت آن است مانند (وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً) «خداوند نسبت به مؤمنان رحيم است» (احزاب: 43).

در روايتى نيز از امام صادق عليه السّلام مى‏خوانيم: «خداوند معبود همه چيز است، نسبت به تمام مخلوقاتش رحمان، و نسبت به خصوص مؤمنان رحيم است». (برگزيده تفسير نمونه، ج‏1، ص 28)