۴۵۱.‌قیام حسینی علیه السلام در آیینه‌ نامه‌های حسینی ۳

بیان ویژگی‌های حاکم و حکومت اسلام‌پسند در پاسخ به نامه‌های اهل کوفه
وقتی مردم کوفه متوجه عدم بیعت امام حسین(ع) با یزید و هجرت آن حضرت از مدینه به مکه شدند، در قالب‌های مختلف و با فرستادن پیک‌ها و نامه‌های متعدد از آن حضرت دعوت کردند که برای اقامه حکومت اسلامی و احیای سنت و سیره اجتماعی و سیاسی پیامبر اکرم(ص) به کوفه برود.
در مدت چند ماهی که امام علیه السلام در مکه بود به صورت مرتب دعوت‌نامه‌های فراوانی که با امضای همه بزرگان و بسیاری از مردمان کوفه نوشته می‌شد و با حرارت و جدیت فراوان از او می‌خواستند که «ما پيشوايی نداريم، نزد ما بيا تا شايد خداوند به واسطه‌ی شما ما را بر محور حقّ گرد آورد.» و یا «عجله نما، چرا كه مردم منتظر شما هستند و جز شما به كسی توجّه ندارند. عجله، ‏عجله! باز هم عجله، عجله!» و حتی عده‌ای چنین نوشتند که «اگر نزد ما نيايی گنهكار هستی»!

آن حضرت به دلایل مختلفی، برای راستی‌آزمایی این دعوت‌ها و برای اطمینان از اینکه چنین دعوت‌هایی از روی محض هیجان و عواطف و احساسات نیست و بلکه متکی بر یک بنیان و باور فکری و اعتقادی است، عموزاده خود مسلم بن‌عقيل را (که به همراه امام حسين از مدينه به مكّه آمده بود) به عنوان نماينده و فرستاده خود انتخاب كرد. و در ضمن توصیه‌ها و سفارش‌های امنیتی و سیاسی ویژ‌ه‌ای که به او داشت، در نامه‌ای خطاب به مردم کوفه چنین نوشت:
«فلَعَمْرِي، ما الإمامُ إلَّاالحاكِمُ‏ بِالكتابِ، القائِمُ‏ بالقِسطِ، الدَّائِنُ بِدينِ الحَقِّ، الحابِسُ نفسَه عَلى ذاتِ اللَّهِ، وَالسَّلامُ؛
به جان خودم سوگند، امام و پيشوا كسي نيست مگر آن کس که به كتاب خدا عمل (و حكم) كند و به دادگستري و عدالت اقدام کند و به دين حقّ ملتزم باشد، و خود را وقف خدا كند. والسّلام».

امام حسین علیه السلام در این جمله مختصر،
اولاً، به صورت غیرمستقیم یکی از مهم‌ترین علل قیام خود علیه خلافت یزید بن معاویه را بیان کردند؛

ثانیاً، قصد خود برای برقراری حکومت را ابراز کردند؛ و بعداً‌ همین قصد را در مقابل حر بن یزید ریاحی و اصحابش با صراحت بیشتر ابراز کرد و فرمود: «وَ نَحْنُ اهْلُ الْبَيْتِ اوْلى‏ بِوِلايَةِ هذَا الْامْرِ مِنْ هؤُلاءِ الْمُدَّعينَ ما لَيْسَ لَهُمْ وَ السّائِرينَ فيكُمْ بِالْجَوْرِ وَ الْعُدْوانِ» .

ثالثاً، ایده خود را نسبت به شرایط و ویژگی‌های حاکم و حکومت اسلام‌پسند بیان کردند: نرم‌افزار حکومت و حکمرانی اسلام‌پسند، «کتاب الهی» و هدف آن «اقامه عدل» است و حاکم و حکمران نیز کسی نیست و نمی‌تواند باشد جز «باورمند به دین حق» و «شخص پرهیزگار و پارسا» یعنی کسی که کنترل هواهای نفسانی خود را در اختیار داشته باشد و همه خواسته‌های خود را با خواسته‌های الهی تنظیم کند.