371- سیمای سوره مائده

اين سوره يكصد و بيست آيه دارد و چند ماه پيش از رحلت پيامبراكرم صلى الله عليه و آله نازل شده و هيچ يك از آيات آن نسخ نگشته است.

اين سوره به خاطر دعاى حضرت عيسى عليه السلام براى نزول مائده‏ى آسمانى كه در آيه‏ى 114 آمده، «مائده» ناميده شده است؛ البتّه به «عهد» و «عقود» نيز نام‏گذارى شده، در مجموع آياتِ اين سوره نسبت به يك پيمان‏شكنى مهم هشدار مى‏دهد.

بيشترين خطاب‏ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا»* در اين سوره است. مثلًا در سوره‏ى بقره يازده مرتبه؛ ولى در اين سوره، شانزده مرتبه آمده است.

اين سوره شامل مسائلى از قبيل: ولايت و رهبرى، ردّ عقيده‏ تثليث، وفاى به عهد و پيمان‏ها، گواهى دادن به عدل، تحريم قتل، احكام خوردنى‏ها، احكام وضو، غسل و تيمّم، سفارش به عدالت اجتماعى و احكام وصيّت، قصاص، سرقت، زنا و ... مى‏باشد.

چون از آخرين سوره‏هايى است كه نازل شده، با جمله‏ى‏ «أَوْفُوا بِالْعُقُودِ» در آغاز سوره، سفارش به انجام همه‏ى تعهّدات و پيمان‏ها دارد.[1]

[1] قرائتى، محسن، تفسير نور( چاپ جديد)، 10جلد، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن - تهران، چاپ: اول، 1388. ص 227