۴۳۸. فضیلت لا حول و لا قوه الا بالله

احادیث بسیاری در فضیلت ذکر لا حول و لا قوه الا بالله نقل شده است و مسلمانان به بسیار گفتن آن توصیه شده‌اند.

در روایتی آمده است که پیامبر اسلام (ص) در سفر معراج به خدای بزرگ عرض کرد: پروردگارا تو به پیامبرانت کرامت فرمودی، به من نیز عنایتی کن. خداوند فرمود: به تو نیز در میان آنچه عطا کردم، دو کلمه عطا کردم که در زیر عرشم نوشته شده است و آن کلمه «لاحول ولا قوة إلا بالله» و کلمه «لا منجی منک إلا إلیک» است.

بنابر احادیث این جمله گنجی از گنج‌های بهشت دری از درهای بهشت، درختان بهشت و کلید درهای آسمان و زمین است. این ذکر از ذکرهایی است که حضرت موسی (ع)، هنگام شکافته شدن دریا بر زبان جاری کرد. نقل شده امام حسین(ع) در روز عاشورا پیوسته این ذکر را بر لب داشت.

همچنین در برخی روایات به گفتن حوقله، پس از دعا و نماز صبح و مغرب، هنگام خروج از منزل، پس از پوشیدن لباس نو و پس از گفتن یا شنیدن حَی عَلی الصَّلوةِ، حَی عَلی الْفَلاحِ و حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل در اذان سفارش شده است